maandag 10 november 2014

Sequoia op het Leiden Internationaal Film Festival

Afbeelding van We Live Film.
Het hebben van kanker in een verontwikkeld stadium waarbij de overlevingskans zeer klein is, en een tijdrekkende behandeling zeer gruwelijk. Dit klinkt als een scenario waar we onszelf allemaal liever niet in willen vinden. Een gruwelijke dood afwachten willen we liever niet. Zo denkt ook de jonge Riley (Aly Michalka) in de nieuwe film Sequoia van regisseur Andy Landen.

Met haar camera in haar hand filmt Riley hoe de dokter tijdens een ziekenhuisbezoek aan haar opbiecht dat haar kansen zeer klein zijn dat zij de orale kanker die zij heeft zal overleven, er valt alleen nog maar tijd te rekken. Verder kunnen de dokters niets meer voor Riley doen.

Deze machteloosheid doet haar besluiten om de situatie volledig in eigen handen te nemen. Samen met een camera en een overdosis aan pillen gekocht bij een online apotheek, vertrekt ze met de bus richting Sequoia National Park om daar de overdosis te nemen. Ze heeft het plan helemaal uitgestippeld zodat het op haar voorwaarden gebeurd. Haar zusje Van zal haar de volgende dag achterna rijden om de laatste momenten van Riley’s leven vast te leggen, zodat de film aan de egoïstische moeder van de twee kan worden afgeleverd. In de bus ontmoet ze al snel de gelovige Ogden (Dustin Milligan), waarna ze samen naar Seqouia vertrekken. Maar onderweg komt Riley een aantal struikelblokken tegen die het zelfmoordplan in de weg kunnen liggen.

Met het geschatte budget van 15.000 dollar heeft regisseur Andy Landen een sterke film neergezet, die ondanks zijn enorm heftige onderwerp niet moeilijk of zwaar valt. Er is een goede balans gevonden tussen de heftige situatie waar Riley zich in bevindt, en het sterke karakter waaruit blijkt dat Riley niet uit depressieve redenen handelt, maar voor zichzelf de beste uitweg zoekt.

Ondanks het niet altijd even vriendelijke karakter van Riley is het toch wel vrij snel mogelijk empathie voor haar te vormen. De manier waarop zij handelt, en de gezinssituatie die tijdens de film steeds meer duidelijk wordt, laten je begrijpen waarom Riley deze grote beslissing heeft gemaakt. Maar de charmes van de 25-jarige actrice dragen hier zeker ook aan bij!

Deze indie van Landen, zet je aan het denken over de betekenis achter het verhaal. Na de screening van de film op het Leiden Internationaal Film Festival, hield Landen een Q&A met het publiek. Hij vertelt dat zij hebben gekozen voor het Sequoia National Park als de perfecte setting van het verhaal vanwege de eeuwenoude bomen die er staan. De enorme bomen overleven alles; bosbranden, ziekten.. Het enige dat de bomen ombrengt is het contact met de mensen. En dit lijkt dan ook een van de thema’s van de film. De gezinssituatie van Riley en Van is hopeloos; de moeder is teveel met zichzelf bezig waardoor ze de twee dochters heeft overgelaten aan de alcoholistische vader. Riley filmt haar laatste dagen als wraak op en verwijt naar haar moeder. De mensen, en in dit geval dus de gezinsleden, maken elkaar kapot.

Maar tegelijkertijd gaat de film volgens Landen ook over het volhardingsvermogen van de personages. Dit maakt het verhaal over de zieke Riley draagbaar, en zal het geloof in de mensheid niet volledig verdwijnen na het zien van deze film.  


woensdag 29 oktober 2014

Winterfying the closet

Een nieuw seizoen -herfst/winter, de horror- betekent nieuwe items in je kast - geen horror!

Door de drukte van mijn studie, heb ik de laatste paar maanden geen tijd gehad om de winkels in te duiken. Maar gelukkig hebben we natuurlijk het internet; winkels altijd in handbereik. Want wie heeft er tegenwoordig wel nog tijd om alle winkels rond te struinen, right?!

Deze warme jas van Topshop (of deze van Monki), cable knit truien, dit lange vest van Monki, zwarte boots en mom jeans. Daar ga ik nu voor. Ik ben zelfs bezig met het breien van een muts voor wat extra warmte ;)!

Wat is essentieel in jouw kledingkast deze herfst en winter?






vrijdag 10 oktober 2014

Happy Friday!

Vrijdag! Het is weer (bijna) weekend. Vandaag ben ik nog druk bezig voor school met het lezen van artikelen over film en geluid. Maar voor dit weekend heb ik niet veel plannen. Behalve natuurlijk de vrijdagavond drankjes met vrienden wil ik niet meer doen dan lange ochtenden in bed doorbrengen met wifi en thee!

Wat zijn jullie plannen voor het weekend?
Have a good one and enjoy!

Afb. van Pinterest




woensdag 8 oktober 2014

Het film plan

De afgelopen week was het heerlijk weer, maar nu valt het echt niet meer te ontkennen: het wordt weer winter.. Om het verlangen naar de zomer te stillen, is het lekker om het fijn en knus te maken thuis. Mooie dekens, extra kussens, kaarsjes, en thee met lekkere chocolade! Maar heel belangrijk zijn natuurlijk de films!

En daarom heb ik dit jaar het plan om in de winter deze metrofilmkaart te volgen ( het staat al een tijdje op mijn lijst om te doen, maar voorgaande winters kwam ik er steeds niet aan toe.. Dit jaar moet het gebeuren ;). In 2009 heeft Vodkaster de 'Top 250 Best movies of all time' in kaart gebracht. Het zijn echt veel films, en dus vast niet allemaal maar mijn voorkeur aan films, maar misschien kom ik wel films tegen die ik anders nooit zou kijken!


Is er iemand die deze kaart heeft opgevolgd en dus alle films die worden genoemd heeft bekeken?
Wat gaan jullie doen om de winter door te komen?

donderdag 25 september 2014

Not That Kind of Girl

Ooh Yes! Lena Dunham, actrice en het brein achter de tv-serie Girls (HBO), lanceert volgende week dinsdag in de VS haar boek "Not That Kind of Girl." In het boek geeft ze allerlei adviezen aan leeftijdsgenoten. "Not That Kind of Girl" lijkt volgens The New York Times veel op een memoir van Lena's eigen leven, verhult in een how-to-boek. Waarschijnlijk past het dus in hetzelfde straatje als de dramaserie Girls, waarin Lena zichzelf ook vaak blootgeeft, en de afleveringen zich ook focussen op de struggles van de mid-twintigers in New York.

“If I could take what I’ve learned, and make one menial job easier for you, or prevent you from having the kind of sex where you feel you must keep your sneakers on in case you want to run away during the act, then every misstep of mine was worthwhile.”

Zo begint Lena in de introductie van "Not That Kind of Girl." Dat klinkt veelbelovend! Ik verwacht een enorm grappig boek met gevatte teksten, en misschien kan ik er nog iets van leren ook. 

Als promotie voor haar boek, is Lena alvast begonnen met het geven van adviezen over allerlei onderwerpen op YouTube. Hier is een filmpje van Lena waar zij een vraag beantwoordt van een meisje over feminisme (alle clips staan op YouTube):

En nog meer goed nieuws: Girls gaat in 2015 weer verder en komt dan met het vierde seizoen! Om naar uit te kijken. :)

woensdag 17 september 2014

The right here, right now

Via Pinterest.
Soms - en dan bedoel ik vaak - heb ik zin om te verhuizen; een nieuwe start in een heel nieuw huis, alle ruimtes opnieuw inrichten, een kamer alleen maar voor kleding, een tuintje met vrienden en een barbeque en koude Desperado's in de zomer, een moestuintje.. hmmm. Ik ben hier veel over aan het dagdromen..

Op Pinterest hou ik mij veel bezig met interieurs, mensen hebben zulke mooie huizen (maar zijn het wel écht woningen, of gestyleerde ruimtes uit magazines?)! Dit kan heel vertekenend werken.Vergeleken met zulke ruimtes voelt je eigen woning natuurlijk veel minder interessant aan.

Dagdromen en inspiratie opdoen op Pinterest is natuurlijk niet erg, maar soms vergeet ik dat ik tevreden moet zijn met wat ik wel allemaal heb. Hierdoor ga je in de toekomst leven en vergeet je het hier en nu. Ik heb namelijk een heerlijk appartement, met een mooie groene boom voor het huis en alle winkels zijn dichtbij. We hebben een ruime woonkamer, grote ramen, een knusse slaapkamer, een leuke inrichting en veel kastruimte. What is not to love about that?!

Belangrijk is om te waarderen wat je allemaal wel hebt en er het beste van maken. Want hé, voor je het weet leef je in het nu en ben je zomaar ineens gelukkig en tevreden.

Maar streven naar meer, daar zie ik het probleem natuurlijk niet van in. Ik blijf vooral nog even verder zoeken naar een andere woning en intussen zoek ik door op Pinterest naar mooie interieurs op
www.pinterest.com/marissaverdel. Binnenkort zal ik hier wel een selectie maken van mooie ruimtes en inrichtingen.

We'll keep in touch.

woensdag 10 september 2014

Normcore fashion

(Even een paar snelle gedachten over mode, tussen het studeren door.)

Steeds meer en meer zie je de modetrend normcore op straat voorbij komen. En ik ben er gek op.
Zwart, wit, basics, vrijwel geen details. Hierbij geldt: blending in is the new standing out. Geen grote logo's van Chanel en Nike, maar basics van Fruit of the Loom en 'merkloze' sneakers.

De eenvoud van deze modetrend vind ik heerlijk, want toch ziet normcore er niet eenvoudig uit.




Foto's van Vogue UK. 

donderdag 4 september 2014

Back To Life

Het is weer september, en dat betekent dat het nieuwe studiejaar is begonnen!
Mijn eerste lesweek zit er al weer op. Aan rustig inkomen doen ze niet bij de VU in Amsterdam, dus bergen leeswerk en opdrachten liggen weer op mij te wachten.

Intussen probeer ik zoveel mogelijk bij te blijven met al het werk, maar toch ben ik steeds afgeleid door allerlei webshops.. Maar als ik op zoek ben naar nieuwe schoolspullen (en daarmee bedoel ik natuurlijk backpacks!), dan is het wel ok toch? :)



 Backpacks van Herschel Supply en Mi-Pac.



woensdag 27 augustus 2014

Over de anatomie van films


Yes, hier moest ik hard om lachen. Heel herkenbaar toch?
Anatomy of films gemaakt door wronghands1

dinsdag 26 augustus 2014

Modern Family

Nadat mijn zus mij een paar keer wees op Modern Family, ben ik vorige week begonnen met het kijken naar de mockumentary serie (I know, nu pas...).

En ik kan niet meer stoppen met kijken! Na nog geen week ben ik alweer halverwege seizoen 2. De show gaat over drie verschillende gezinnen, die heel typerend zijn voor moderne gezinnen, en hun worstelingen binnen de familie. De personages zijn zo sterk dat je helemaal meeleeft in de ongemakkelijke situaties. Ik kan dan ook geen favoriete personage kiezen; Phil met zijn enorme vreemde, grappige uitspraken, Jay met zijn recht-door-zee-houding, of Gloria met haar heerlijke Colombiaanse attitude. Kan jij wel kiezen? Een ijzersterke komedie dus.

Modern Family heeft dan ook dit jaar drie Emmy Awards gewonnen, waaronder de 'Outstanding Comedy Series'. Samen met Breaking Bad was de serie heel populair dit jaar. Ik kan dus nog een paar seizoenen met volle verwachting blijven kijken naar Modern Family!


Foto van The Malaysian Insider

zondag 24 augustus 2014

Nieuwe start

Deze week wordt TVLAB op npo3 uitgezonden. Een van de programma's die worden getoond tijdens deze labweek is Oudtopia, met programmamakers Nicholaas Veul en Tim den Besten, bekend van de documentaire Een man weet niet wat hij mist. Deze serie zorgde ervoor dat ik weer eens goed heb na gedacht over het leven.

Nicholaas en Tim zijn voor een maand in een bejaardentehuis getrokken om uit te zoeken hoe het leven er voor de ouderen uit ziet. De documentaireserie is heel confronterend, iedere aflevering heb ik bekeken met een lach en een traan. De bejaarden zijn heel openhartig en vertellen over hun leven, over vroeger en nu. Ze vertellen dat het belangrijk is dat je geniet van je leven, voordat je het weet zijn de mensen om je heen er niet meer of is het voor jezelf voorbij. (De andere afleveringen zijn terug te kijken op internetpagina van npo: klik hier)

Dit zette mij aan het denken. Ik moet mijn leven gaan vormen zoals ik mijn leven wil. En zonder ervoor te werken zal dit niet lukken. Dus, ik ga weer aan de slag. Ik ga weer schrijven! Na een heerlijke zomer (Bachelordiploma op zak, bijna 4 weken naar Bali, zomeravonden op het terras en in het park, en een paar fijne festivals) kruip ik weer achter mijn laptop om te schrijven op deze blog. Mode, film, televisie, en andere lifestyle-onderwerpen zullen voorbij komen.

Maar nu eerst naar het Wildernisfestival, een nieuw festival in Leiden georganiseerd door een paar vrienden. Daarna ga ik brainstormen.



vrijdag 28 maart 2014

Recensie van The Book Thief

Dit jaar ben ik begonnen met het schrijven van artikelen voor Xi Magazine, een online tijdschrift over film, televisie en nieuwe media. Als schrijver film ben ik ben ik 20 maart naar de persvoorstelling gegaan van The Book Thief. De film van regisseur Brian Percival is gister, 27 maart, in première gegaan in Nederland. 

Het artikel is mijn eerste gepubliceerde recensie! So Happy!





woensdag 19 maart 2014

Friends

De serie is een paar jaar geleden al gestopt met het maken van nieuwe afleveringen, maar toch herkennen we allemaal deze kamers nog! De woonkamers van Friends. Alsof we er zelf hebben gewoond, met onze eigen vrienden. Nostalgie..







Captain Phillips - Review

Twee maanden geleden heb ik een review geschreven van Captain Phillips. 
Deze wil ik graag nog even delen.




Een strijd tussen Amerika en kansarme piraten

In 2009 wordt het Amerikaanse containerschip Maersk Alabama, onder leiding van kapitein Richard Phillips, gekaapt door Somalische piraten. Phillips heeft over deze gebeurtenis een boek geschreven en hier is de film Captain Phillips dan ook op gebaseerd. De kaping vindt plaats in de Indische oceaan, de Somalische zwaarbewapende ‘vissers’ enteren het schip en gijzelen de kapitein wanneer zij met een reddingsboot Phillips mee willen nemen naar Somalië. Muse, de leider van de piraten, probeert de macht over te nemen en eist miljoenen dollars. De Amerikaanse SEALs worden ingezet om Phillips te bevrijden van de piraten. Paul Greengrass, regisseur van Captain Phillips, weet de film vanaf het begin spannend te houden tot het einde wanneer Phillips na de gijzeling wordt bevrijd.

Captain Philips is de tweede film over de kapingen door hedendaagse piraten die plaatsvonden in de Indische Oceaan. In 2012 bracht de Deense regisseur Tobias Lindholm A Hijacking uit, waarin een Deens vrachtschip wordt gekaapt. De films lijken in eerste instantie veel gemeen te hebben, maar beide regisseurs hebben voor een andere inslag gekozen. Lindholm's A Hijacking focust zich voornamelijk op de langdurige onderhandeling met de piraten waardoor het verhaal zich langzaam ontwikkelt. Greengrass richt zich juist meer op de spannende en slopende ontwikkelingen tijdens de kaping en de redenen van de ontmoeting tussen Muse en Phillips. Belangrijk hierbij zijn de posities van de personages: de hopeloze piraten versus het grootse Amerika. Beide perspectieven spelen een belangrijke rol in het verhaal.

Phillips vs. Muse
Captain Phillips is vele malen genomineerd voor een award en heeft al acht prijzen op zijn naam staan. Als kapitein van het schip weet Tom Hanks wederom een sterk karakter neer te zetten, eentje met een nuchtere, droge houding. Dit doet Hanks door een mooi evenwicht te vinden tussen een leider, die zijn bemanningsleden weet te beschermen en heroïsch weet te handelen, en een oprecht mens met gevoelens. Phillips stelt de belangen en veiligheid van zijn bemanningsleden voor zijn eigen belangen en veiligheid. Zoals wordt verwacht van een echte kapitein, is hij bereid ten onder te gaan met zijn schip. Maar tegelijkertijd zet Hanks een mens met emoties en gevoelens neer, waardoor de toeschouwer veel begrip en sympathie voor Phillips kan vormen. Deze emoties worden getoond wanneer Phillips is gered door de SEALs. Zijn bemanning is weer in veiligheid en ook hij kan veilig terugkeren naar zijn familie.
De film toont niet alleen de kapitein en zijn crewleden, maar ook de Somaliërs die opgedragen worden een schip te enteren. Barkhad Abdi zet als Muse ook een sterk personage neer, hij is dan ook beloond met een Capri award voor ‘Breakout actor’ en is vele malen genomineerd voor beste ondersteunende acteur, waaronder een Oscar. Door de kaping ook vanuit het perspectief van de piraten te tonen, toont de film de onmogelijke positie van de piraten; zij moeten op deze manier aan geld komen voor hun leiders en hebben geen andere keuze. Dit wordt duidelijk wanneer de leiders in Somalië de mannen uitkiezen die de oceaan op moeten, zij worden gedwongen. Hierdoor ontstaat ook de mogelijkheid begrip te vormen voor Muse.

“It’s gonna be ok”
Captain Phillips toont een duidelijke machtsstrijd tussen Muse en kapitein Phillips. Beiden proberen de macht te krijgen over de situatie. Muse om miljoenen dollars te eisen voor zijn leiders, Phillips om weer de controle over zijn schip en bemanning te krijgen. De machtswisseling wordt steeds geuit door de woorden: “it’s gonna be ok.” Wanneer Phillips nog in de Verenigde Staten is, stelt hij zijn vrouw gerust met deze woorden, hij heeft zelf de controle. Maar wanneer Muse de macht heeft, is Muse degene die deze woorden uitspreekt. Als de SEALs de piraten hebben overwonnen, wordt Phillips gerustgesteld dat hij weer oké is. De macht ligt weer bij hem, de piraten zijn overwonnen.

The American Dream
Wanneer blijkt dat het schip van Amerikaanse afkomst is, zijn de piraten euforisch. Zo wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen de arme piraten en het rijke Amerika. Een Amerikaans schip betekent voor de piraten rijkdom, een schip waar voor hen veel te halen valt. Zij verwachten dat er veel geld aan de kaping te verdienen valt en met deze hoop op veel geld beginnen zij aan de missie. Wanneer Phillips vertelt dat er maar 30.000 dollar aan boord is nemen de piraten hier dan ook zeker geen genoegen mee.
Als Muse geen mogelijkheden meer ziet om de kaping en gijzeling om te zetten tot een succesvolle missie, blijft hij toch dromen over Amerika. Muse zegt er ooit naartoe te willen gaan. Phillips lijkt de positie van de piraten ook steeds beter te begrijpen wanneer Muse hem uitlegt dat er voor de vissers geen andere optie is dan piraterij. Somaliërs hebben geen opties zoals Amerikanen hebben. Hanks zegt in een interview met NOS dat hijzelf het menselijke aspect van de piraterij nu ook beter snapt. Hij ziet de moderne piraten als mensen zonder hoop. En deze wanhoop weet Abdi goed over te brengen; hij wil niet opgeven en blijft doorvechten om maar niet met lege handen terug te moeten keren naar de leiders in Somalië.

De documentaire stijl van Greengrass
Wat deze film, naast het tonen van het perspectief van de piraten, ook zo fascinerend maakt, is dat het een goed geslaagde thriller is terwijl het verhaal is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. Greengrass heeft als regisseur dan ook veel ervaring met het regisseren van documentaires en heeft ook al eerder een kaping verfilmd, namelijk United 93 (2006). Door het gebruik van handheld camera’s en observerende shots, brengt Greengrass de chaos van de situatie over. Maar dit gebruik benadrukt voornamelijk dat de film is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, Captain Phillips heeft de stijl van een documentaire. Dat de film is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, geeft Captain Phillips extra kracht.

Cliché
Toch is de boodschap van de grootse Verenigde Staten ook aanwezig. ‘Laat de Verenigde Staten met rust,’ lijkt de film te zeggen. Captain Phillips en zijn bemanningsleden worden door de onoverwinnelijke en machtige SEALs geholpen. Phillips vertrouwt de SEALs dan ook volledig. Dit maakt dat Captain Phillips toch nog een Hollywoodelement bevat en de Verenigde Staten er extra goed uit komen, ondanks het gebrek aan versterking op het moment dat Maersk Alabama wordt geënterd.

Maar dit maakt deze thriller er toch zeker niet minder op. Greengrass, Hanks en Abdi hebben door het sterke acteerwerk ervoor gezorgd dat de film een goede weergave biedt van de moeilijke situatie waarin de Somalische vissers zich bevinden. Piraterij lijkt de enige optie. Deze bewustwording van de sociale en maatschappelijke omstandigheden in Somalië speelt een grote rol in de film, waardoor het clichématige Hollywoodelement is overtroffen.

donderdag 6 maart 2014

Hartenstraat

- Liefde is overal, maar soms is de overkant ver genoeg -

Bracha van Doesburgh, Tygo Gernandt, Dio, Manuel Broekman, Susan Visser, Jan Kooijman en ga zo maar door. Een lijst van grote Nederlandse acteurs, allemaal in één film. Donderdag 13 maart gaat de romantische komedie Hartenstraat in première, het regiedebuut van Sanne Vogel. Niels Geuzebroek heeft de titelsong van Hartenstraat gemaakt, vanzelfsprekend Street of Hearts genoemd.

Hartenstraat speelt zich af in de negen straatjes in Amsterdam, een ´dorp´ in de grote stad. De personages, waaronder Bep en Aart en Rein en Jacob, zijn allemaal op zoek naar liefde. Behalve Daan. De mooie modeontwerpster Katje wordt zijn nieuwe buurvrouw, maar hij lijkt niet van haar onder de indruk. Totdat Katje Daan benadert op een datingsite.

Vogel vertelt aan De Telegraaf dat zij voor de film veel inspiratie heeft gehaald uit haar eigen leven. Tijdens het uitgaan ervaart ze vaak hilarische situaties die zo in een film zouden passen. Zelf is Vogel gek op romantische komedies, waardoor de keuze voor het genre van haar eerste film als regisseur al snel was gemaakt. Ze maakt zelfs een vergelijking tussen Hartenstraat en Notting Hill (Roger Michell, 1999) waarbij ze de hoofdpersonages reëel noemt en de bijpersonages wat meer karikaturaal.

Vogel houdt rekening met het mogelijke commentaar op haar regiedebuut van critici. Zo zegt zij in een interview met De Volkskrant dat er recensenten zijn die haar altijd slecht beoordelen. Maar ze laat zich niet kennen - ze maakt wat ze zelf wil en wil geen concessies doen.

Ik ben benieuwd! De Nederlandse film lijkt de laatste paar jaren in de lift. Denk bijvoorbeeld aan Alles is liefde (Joram Lürsen, 2007) en Bro's before ho's (Steffen Haars en Flip van der Kuil, 2013). Wat verwachten jullie van het regiedebuut van Sanne Vogel? Gaan jullie 13 maart naar de bioscoop?


maandag 3 maart 2014

At the Oscars

Zondagavond heb ik mijn ogen uitgekeken: wat zagen de acteurs en actrices er weer mooi uit op de rode loper van de Oscars!
Wie mij voornamelijk opvielen (ik moet een keuze maken...) waren Emma Watson
met mooie rode lippen en haar haar in een diepe zijscheiding, en natuurlijk Lupita
Nyong'o, in een lichtblauwe jurk van Prada. 


  (foto's van Getty Images via Vogue.nl)

woensdag 12 februari 2014

50 Word Stories: Time to party

Ongeduldig kijk ik op mijn horloge.
Nog 1 minuut en we kunnen de kroeg
induiken om Lisa's verjaardag te vieren!
Dan gaat de bel. Ik spring meteen op.
"Alina, kom je nog even langs op mijn
kantoor om je laatste essay te bespreken?"
Ik had het kunnen weten...